Łacińsko-polskie wydanie Księgi konstytucji i zarządzeń Braci Zakonu Kaznodziejów (łac. Liber Constitutionum et Ordinationum Fratrum Ordinis Praedicatorum) zostało przygotowane z okazji 800-lecia przybycia dominikanów do Polski.
Zawiera Regułę św. Augustyna, na której Zakon Kaznodziejski opierał się od początku swojego istnienia, właściwy tekst Księgi konstytucji i zarządzeń oraz obszerne materiały towarzyszące: wprowadzenia, przypisy, dodatki i komentarze opracowane przez dr. hab. Piotra Skoniecznego OP, prof. UPJPII, który nadał również ostateczny kształt udoskonalonemu tłumaczeniu. Dla wymagających i wnikliwych czytelników pomocą będzie tekst łaciński.
Zasadą dominikańskiego prawodawstwa jest to, że obok pewnych najistotniejszych elementów, które pozostają niezmienne, ewoluuje ono w miarę jak kolejne kapituły zakonu wprowadzają w nim potrzebne poprawki. Obecne wydanie odzwierciedla stan prawny z 1 października 2019 roku, czyli krótko po kapitule generalnej, która odbyła się w Bien Hoa (Wietnam).
To staranne wydanie, ukazujące aktualne przepisy zakonne w świetle tradycji, z której wyrastają, czyni tę księgę praktycznym kompendium dla wszystkich żyjących według dominikańskiego prawa. Jest przy tym miarodajnym źródłem wiedzy dla tych, którzy chcieliby się z nim zapoznać.
Jak wiadomo, słowo „zakon” znaczyło pierwotnie „regułę”, „prawo”. Można powiedzieć, że w tym sensie poznanie „zakonu”, tj. zasad, którymi dany instytut zakonny się rządzi ukazuje dobrze jego cechy, rysuje obraz „zakonu” jako społeczności. W tym całościowym obrazie Zakonu Kaznodziejskiego, który przedstawia Księga konstytucji i zarządzeń, czytelnik znajdzie m.in. informacje o ideowych podstawach życia dominikańskiego, o „dominikańskiej demokracji”, sposobach radzenia sobie z sytuacjami trudnymi czy o miejscu różańca świętego w życiu dominikanów. Prowincjał Paweł Kozacki OP napisał w przedmowie:
„Księga konstytucji i zarządzeń Braci Zakonu Kaznodziejów jest księgą żywą. Po pierwsze dlatego, że ślubując posłuszeństwo, deklarujemy żyć zgodnie z zapisanymi w niej postanowieniami. Po drugie z tego powodu, że w związku z decyzjami podejmowanymi przez braci i w imieniu braci wciąż się zmienia. Kolejne kapituły generalne co trzy lata aktualizują nasze prawo. Dbają o to, byśmy zachowując swoją tożsamość, pozostali wierni powołaniu, ale jednocześnie rozumieli współczesny świat i ludzi, do których jesteśmy posłani. Zmienia się język i styl naszego ustawodawstwa: czasem pozostajemy przy klasycznych zwrotach przyjętych w naszej Prowincji, czasem zmieniamy je, szukając lepszego przekładu tekstu oryginalnego. Niniejsze wydanie jest siódmym w powojennej historii naszej Prowincji. Przez ostatnie lata korzystaliśmy z wydanego w 2003 roku tłumaczenia br. Jana Janczaka, uzupełnionego przez br. Mirosława Wylęgałę i panią Annę Kozłowską (ówcześnie Kadyjewską), w opracowaniu braci Jakuba Gonciarza i Tomasza Wytrwała. Jak już w historii dominikańskiego prawodawstwa bywało, bracia zwlekali z wprowadzaniem na bieżąco zmian w Konstytucjach, a kolejne kapituły generalne następowały po sobie tak szybko, że trudno było się zorientować w obowiązującym stanie prawnym. Z historycznego punktu widzenia nie jest to nic nadzwyczajnego w naszym Zakonie: między pierwszym drukowanym wydaniem Konstytucji, które ukazało się w 1505 roku, a ich następnym wydaniem minęło około 250 lat. Najnowsze wydanie dla Polskiej Prowincji, po blisko dwudziestu latach, przygotował br. Piotr Skonieczny przy wsparciu br. Zbigniewa Pajdy i Wydawnictwa W drodze. Bratu Piotrowi serdecznie dziękuję za inicjatywę i tłumaczenie KKZ, a osobom zaangażowanym w opracowanie, łamanie i powstanie poszczególnych wydań za pracę oraz wysiłek włożony w to dzieło”.