Prawdziwego człowieka poznaje się po stosunku do zwierząt. Wypadek, któremu uległ pewien pies, pozwolił zrozumieć chłopcom, co znaczy ból i cierpienie bezbronnej istoty, całkowicie zdanej na człowieka. To opowiadanie o rannym psie, którego potrącił samochód oraz o wrażliwości chłopców na ból i cierpienie zwierząt. To opowiadanie, które pozwala zachwycić się pięknem wieloma wartościami takimi, jak koleżeństwo, przyjaźń, wrażliwością na cierpienie, odpowiedzialność a nade wszystko Dobrem, Pięknem i Prawdą. Wszystkie bajki i opowiadania winny sprowadzać się do dydaktycznej i pedagogicznej formuły ""bycia dobrym"" i choć dotykają różnych spraw i mówią o nim z różnych stron i perspektyw - bo czasem dociera się do DOBRA różnymi szlakami - to własnie ten element ""bycia dobrym"" jest w nich piękny i najwartościowszy. Fenomenem opowiadania i tego rodzaju opowiadań jest niezwykły ładunek dydaktyczny, z którego garściami winniśmy czerpać, by lepiej zrozumieć siebie, świat dziecka i być wrażliwym na Dobro, Piękno i Prawdę.