Marian Hemar należał do relatywnie niezbyt licznego spośród przedstawicieli polskiej inteligencji grona konsekwentnych i szczerych antykomunistów, tych, którzy nie ulegli syrenim śpiewom komunistycznych agentów starających się podzielić i zdyskredytować aktywne i kulturotwórcze obszary polskości nad Tamizą, Sekwaną, Potomakiem czy rzeką Hudson, pozyskać emigrantów do współpracy dla sowiecko- -polskiego państwa. Ten obszar intelektualnych zainteresowań znacząco wpłynął na kształt i przesłanie twórczości Hemara. Z tego także wynika wielkość i znaczenie jego spuścizny intelektualnej. W rezultacie stał się zdeklarowanym antykomunistą, intelektualistą o bardzo wyrazistych poglądach ideowych, zbieżnych lub wręcz identycznych z wyznawanymi przez innych wybitnych twórców emigracyjnych, takich jak Józef Mackiewicz, Ferdynand Goetel, Zygmunt Nowakowski, Kazimierz Wierzyński, czy Sergiusz Piasecki.
[Fragment pracy]