XIX-wieczny angielski poeta, pisarz, rytownik, malarz, drukarz i mistyk, prekursor romantyzmu. Studiował na Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Londynie. Należał do grupy Shoreham Ancients, zaliczany do grona poetów wyklętych w literaturze angielskiej. W 1783 roku zadebiutował tomikiem Poetical Sketches (Szkice poetyckie). Kilka lat później ukazały się najsłynniejsze zbiory wierszy i rycin - Songs of Innocence (1789, Pieśni niewinności) i Songs of Experience (1794, Pieśni doświadczenia), a także prozy ‒ The Book of Urizen (1794, Księga Urizena) i The Book of Los (1795, Księga Losa). W twórczości Blake’a dominuje mitologia i metaforyka biblijna, a jego najsłynniejsze dzieła malarskie The Great Red Dragon and the Woman Clothed with the Sun (Wielki czerwony smok i niewiasta obleczona w słońce) oraz The River of Life (Rzeka życia) pochodzą z cyklu 80 malowideł zwanych Biblią Blake’a.