Monografia autorstwa Aleksandra Stankiewicza, opublikowana w serii "Studia i Źródła Dominikańskiego Instytutu Historycznego w Krakowie", stanowi szczegółowe opracowanie poświęcone historii, architekturze oraz twórcom kaplicy Myszkowskich przy dominikańskiej bazylice pw. Świętej Trójcy w Krakowie. Kaplica Myszkowskich, pierwotnie pełniąca funkcję mauzoleum jej fundatora Zygmunta Myszkowskiego i jego rodziny, z czasem stała się także miejscem kultu wizerunku św. Dominika z Soriano. Dzięki polskim i zagranicznym kwerendom archiwalnym oraz dogłębnej analizie konstrukcji i dekoracji rzeźbiarskiej, autorowi udało się wzbogacić wiedzę na temat historii tego wyjątkowego zabytku. W założeniu fundatora kaplica miała nawiązywać do najważniejszych florenckich budowli sakralnych - kopuły katedry Santa Maria del Fiore oraz Cappella dei Principi przy kościele San Lorenzo. W książce omówiono nie tylko historię powstania kaplicy, ale także stosunek do sztuki Zygmunta Myszkowskiego, który pragnął uczynić z niej dzieło dorównujące najwybitniejszym europejskim realizacjom. Szczegółowo zaprezentowano twórców zabytku, wśród których kluczową rolę odegrał florencki rzeźbiarz i projektant Santi Gucci. Aleksander Stankiewicz przeanalizował także wkład w powstanie kaplicy czołowych krakowskich rzeźbiarzy działających na przełomie XVI i XVII wieku, dzięki czemu monografia jest cennym źródłem wiedzy o artystycznym środowisku Krakowa w okresie nowożytnym.