Summa teologii, I, q. 75-119 jest kontynuacją rozważań Świętego Tomasza z Akwinu o dziele stworzenia i dzieli się na dwie części. Pierwsza z nich poświęcona jest człowiekowi (q. 75-102), druga - Bożym rządom nad światem (q. 103-119).
Część antropologiczna zawiera bardziej filozoficzne rozważania o naturze ludzkiej (q. 75-89) oraz teologiczne zagadnienia związane ze stworzeniem człowieka (q. 90-102). Opis natury ludzkiej porusza m.in. kwestie istoty duszy, jej władz oraz właściwych im działań.
Akwinata nie omawia tu całej antropologii, gdyż jej część, zwłaszcza dotycząca uczuć, znajduje się w dalszej części dzieła. Pisząc o stworzeniu człowieka św. Tomasz zastanawia się nad jego biblijnymi opisami, a szczególnie nad pierwotnym stanem sprawiedliwości, w którym człowiek się znajdował. Wśród tych antropologicznych rozważań znajdziemy m.in. teorię poznania przez abstrakcję, a także fragmenty o wolności człowieka.