Straszliwe przygody składają się z sześciu cykli: od katastroficznego Listu z Wyspy Śmierci, gdzie wiosenna wyprawa na wieś zamienia się w wodny oblężniczy dziennik i nawet brydż ustępuje przed żywiołem, po ironiczny finał autora, który na premierę nie przybędzie. Dalej są rozświetlone Listy z Capri: piazza żyje plotką i poezją, Staff przysiada w cieniu winnic, a Grota Błękitna daje lazurowy sen esej o radości życia podszyty kinem i Non sputare. Z Listów z Lido Makuszyński pisze do Boya: o tańcach przy świcie u Ernesta i karnawale masek, gdzie kelner z Żółkwi zarabia więcej niż poeta. Potem Listy z Nicei do Kazimierza Sichulskiego nowe światło, nowa scena, ten sam bystry uśmiech. Jest i reportażowa Komedia o człowieku, który drukował gazetę ze strajkującego Lwowa, oraz Listy z Zakopanego felietony o snobizmach kurortu i cichej dobroci ludzi od Słonecznej i Lithuanji. Ta książka to mapa humoru, empatii i stylu, który nie blaknie.