Samotność to pojęcie wieloznaczne, obejmujące zarówno rozpacz opuszczenia, jak i ekstazę pustelniczej mistyki. W "Sztuce samotności" Stephen Batchelor, brytyjski znawca buddyzmu i nauczyciel medytacji, prowadzi czytelnika przez różne typy odosobnienia, unikając ekstermów a skupiając się bardziej na tych wartościach, które można czerpać z życia bez ludzi. Dla Batchelora samotność to przestrzeń autonomii, namysłu, kontemplacji i inspiracji. Bardziej niż podlegającym psychologicznej analizie stanem, jest ona dla niego drogą życia, którą można świadomie praktykować. Książka jest literackim kolażem, na który składają się autobiograficzne opowieści autora o jego doświadczeniach z wypraw do miejsc odosobnienia, o medytacji i skupieniu na sztuce, a nawet o tym, jak peyotl i ayahuasca pozwalają otworzyć umysł i cieszyć się w pełni życiem samotnika. Drugim ważnym elementem są uwspółcześnione autorskie przekłady tekstów buddyjskich i pism Michela de Montaigne, pokazujące zarówno duchowy, jak i intelektualny wymiar zagadnienia. Jest to pouczająca lektura i zarazem wciągająca seria opowieści o tym, jak być szczęśliwym w samotności. "Samotność jest sztuką. Trening mentalny jest potrzebny, by ją doskonalić i wzmacniać - pisze Batchelor. - Praktykując samotność, oddajesz się opiece nad duszą." Czymkolwiek jest dusza, autor daje czytelnikom wiele sposobów na jej ukojenie. To książka filozoficzna, która pomoże im żyć dobrym życiem. (Kirkus Reviews)