W prezentowanym tomie ukazano z różnorodnej perspektywy edukacyjne i kulturowe aspekty podróży z ziem polskich na zachód Europy w dobie nowożytnej i nowoczesnej. Zgromadzone w nim studia są próbą nowego, interdyscyplinarnego spojrzenia na liczne podróżne podejmowane przez przedstawicieli polskich elit oraz zainicjowania dyskusji nad wieloma zagadnieniami związanymi z ich organizacją, przebiegiem oraz konsekwencjami zarówno dla samych podróżników, jak i całych społeczności. W dobie baroku zagraniczny wojaż stawał się fundamentalnym etapem wykształcenia dopełniającym edukację pobieraną w krajowych szkołach i kolegiach, a w cudze kraje" wyruszały kolejne pokolenia młodych szlachciców i magnatów. W kolejnych stuleciach zmieniały się motywy skłaniające Polaków do wyruszania w daleka podróż, ale największe miasta kontynentu niezmiennie pozostawały celem młodych studentów, naukowców i artystów z ziem polskich. Style i modele podróżowania ulegały nieustannej ewolucji, ale w epoce nowożytnej i w dobie nowoczesności, zagraniczne wojaże niezmiennie pozwalały zdobyć cenną wiedzę, przynosiły bogate życiowe doświadczenia i dostarczały znakomitą rozrywkę.